Regenpauze

"6-" Dat is hoe ik onze situatie nu even het beste kan beschrijven: na gisteren onze derde week 'gepland' te hebben (hotel in Kuching en vlucht van Kuala Lumpur naar Kuching en van Kuching naar Singapore geboekt) stond voor vandaag Melakka op het programma. Om 09.20 uur (oke we konden allebei ons bed niet uitkomen:S) stonden we bij een busbedrijfje om een kaartje te kopen richting deze mooie historische stad. De ahum, lieflijke mevrouw achter de balie beweerde dat de bus elk heel uur ging, en toen ze doorhad dat we vandaag wilden gaan bleek dat er om half 10 al een touringcar voor ons klaarstond. Wij blij als een kind huppelend naar die bus, "wat is alles hier toch goed geregeld he" bleek dat dat kreng niet eerder vertrok voordat er een behoorlijk aantal mensen ingestapt was. Ergo: pas tegen 11 uur reden we echt de stad uit. Eh, het was twee uur karren en als het dan het laatste uur KEIHARD regent kan ik jullie vertellen dat ons humeur er niet beter op werd. Inmiddels zitten we nog steeds op Melakka Central onze regenachtige tijd te verdoen op internet, waar we wederom een koude douche kregen: het hotel dat we voor de komende 6 (! = ons langste verblijf ergens tot nu toe!) hadden geboekt stuurde net en mail dat ze helemaal geen kamers meer hebben. Righty, eh de vlucht is al geboekt en eh wat was ook alweer de betekenis van het woord "beschikbaar" op jullie site? Snel maar aan een nieuwe zoektocht begonnen, maar nu 1.028.610.328 (bron: Google;)) Indiers en evenveel Chinezen (a.k.a. 1/3 van de wereld) ook vakantie hebben zit alles opens verrassend snel vol. Mmm, nou ja nu hebben we in ieder geval nog een uitdaging.

Anyways, voor deze 27ste juli ging alles helemaal DA BOMB. Wat een fantastische reis is dit! Hoewel ik me nog nooit zo vaak in zo'n korte periode oncomfortabel heb gevoeld (lees: liters zweet, ranzige hurktoiletten) had ik er geen seconde van willen missen. Nou ja op die paar keren na dat er iemand op ruikafstand in ons gezicht boerde of binnen voelafstand scheten liet (blijkbaar vrij normaal hier).

Zoals gezegd begonnen we de trip in Kuala Lumpur, waar we na een schoonheidsslaapje van de vlucht de volgende dag vol goede moed op pad gingen in deze booming city. Uiteraard alle toeristische hotspots met de Lonely Planet onder de arm uitgecheckt en zowaar menno nog zo ver gekregen de 421 meter tellende KL Tower met de lift te bestijgen. De scheet bleef verdacht ver van de ramen vandaan ("straks valt ie om" HAHAHA oh sorry ik ben nog van de stempel 'angst is overrated' -behalve kakkerlakken-) en terwijl ik tetterend als een peuter alle uitzichtpunten aanwees kon hij niet wachten om weer met beide benen op de vaste grond te staan.

De tweede dag zijn we met een dagtrip naar de Batu Caves en een Olifantenopvangtehuis geweest. Omdat we op die dag blijkbaar de enige twee toeristen waren die het geboekt hadden werden we opgehaald in een personenauto en vervolgens de jeden tag rondgereden als twee popsterren. Helaas stond bij deze trip ook een verplicht bezoek aan een Bahtik factory (die lakens die door alles wat niet Westers is gedragen wordt;)) en -forgodsake- een Pewtery op het programma. Vooral die laatste hebben we menig nachtmerrie over gehad. Na een rondleiding en uitleg kwamen we in een winkel terecht waar we bij gebrek aan een bus Chinezen de enige bezoekers waren. Omdat het voltallige personeelsbestand die dag dienst had, werd werkelijk iedere beweging gevolgd en ieder product onder onze neus geduwd. Ze werkten aardig op onze zenuwen en daarom besloten we op een gegeven moment gewoon een spel van te maken om de verkopers af te schudden ("we doen alsof we naar links gaan en slaan dan bij 3 rechtsaf: 1,2, RECHTS!!") maar dit waren echte vaklui: op iedere hoek kwam er als een duvel uit een doosje weer een nieuwe tevoorschijn.

De Batu caves zelf waren erg indrukwekkend; dit is een grot die je na ongeveer driehonderd traptreden zweten bereikt en is een heilige plaats voor de Hindoes in Maleisië, die daar al wierook opstekend dan ook in grote getale aanwezig waren.

's Middags stonden onze vrienden de olifanten op het programma en ik moet zeggen; een ontmoeting met deze zwaarlijvigen voelde als thuiskomen, hahaha. Geintje. Het was onze eerste olifanten-experience die na het 'baby-olifantje aaien', 'dombo voeren met bananen' en 'een ritje van 3 minuten op de dikhuid' spetterend afgesloten werd: de koddige grijze gigant laat zich met toerist en al omvallen in het water. Klinkt toeristisch, was het ook, maar wel reuze-leuk.

De derde dag zijn we vertrokken naar de Jungle, aka de Taman Negara. Maar nu eerst kijken of de regen al is gestopt!!!! En oh mijn god we hebben net iets heel ergs gedaan: een vijfsterren resort geboekt voor de eerste drie nachten op Borneo: dit was als enige (ECHT!) nog te boeken. Kan dit als wanhoopsdaad worden weggeschreven of....