De heenreis en Lima

Hola todos!
Twee jaar na Maleisië was het weer hoog tijd voor een nieuwe trip.. Dit keer zijn Peru en Bolivia de landen die wij de komende vijf weken mogen ontdekken.
Vrijdag 30 september om 10.00uur in de ochtend vertrok ons vliegtuig. Aangezien dat een nogal vroeg vertrek zou zijn vanuit Groningen, besloten we al op donderdagavond naar het Amsterdamse af te reizen voor een nachtje voorslapen. Zo konden we onze reis uitgerust beginnen. Dit bleek achteraf zeker niet onverstandig, wat het was al met al toch wel een pittig tripje. Eerst drie uur wachten op Schiphol, tien uur vliegen naar Houston, 2 uur wachten, gevolgd door een zes uur durende vlucht naar Lima, waar we om half 7 Nederlandse tijd aankwamen, het klokje rond dus.
Vooral de laatste vlucht moesten we heel hard ons best doen niet in slaap te vallen (volledig mislukt overigens) aangezien het in Peru dan pas het begin van de avond was, maar voor onze biologische klok toch echt nacht. Om een lang verhaal kort te maken (niet mijn sterkste kant;) ik was heel heel blij toen ik neer kon ploffen in ons hotelletje in de wijk Miraflores (wellicht bekend door de heer Joran S. die hier ook enige tijd verbleef). Gelukkig kwamen de tassen snel en was ook de douane geen probleem: je moest op een knop drukken en kreeg dan 'willekeurig' rood of groen; bij rood werd je uitvoerig gecontroleerd, de procedure bij groen laat zich raden. Wij kregen groen dus konden we meteen door naar 'onze' chauff die al netjes -net als in de film- met een bordje op ons stond te wachten.
Vanwege het tijdsverschil waren we 's ochtends weer op tijd uit de veren en na een ontbijt met heerlijk verse fruitsap wilden we vol goede moed een stadstour boeken. Bij de balie van het hotel meldden ze echter dat de hele stad twee dagen afgesloten zou zijn vanwege een processie. Great. Terwijl we mokkend teruggingen naar onze kamer om ons op een nieuw plan te beraden zag ik echter een busje toeristen voor ons hotel op het punt van vertrek staan een besloot ik hen te vragen naar hun plan. Volgens hun chauff was de stad helemaal niet afgesloten en hulpvaardig als hij was belde hij meteen één van z'n amigo's om met ons een tour te doen. En ja hoor, binnen een kwartier waren we geheel tegen de mañana mañana traditie in opweg naar de highlights van Lima en omgeving. Indrukwekkende inca ruïnes, prachtige gebouwen en een heerlijke lunch in een restaurant op aanraden van 'onze local' maakten het een prachtige eerste dag. Vol enthousiasme wees hij ons op traditionele gebouwen, een bijzonder hotel ("doe maar gewoon alsof je een kamer wilt boeken, dan kunnen we even binnen kijken") en koos hij typisch Peruaanse gerechten uit op de kaart. Niet dat we dat klakkeloos overnamen want ik besloot een lekker stukje kip te nemen en Menno een bord pasta. Hoewel niet helemaal gewoontjes, want ik heb nog nooit een gefrituurde kipfilet vermomd als pannenkoek met genoeg knoflook om heel Twilight te verdrijven gegeten en Menno had saus romiger dan slagroom, "muy rica" volgens onze Benjamin de gids.
Ook Lima zelf was muy rica aan kleurrijke gebouwen. Er was onwijs veel politie op straat om de processie in goede banen te leiden en ook Benjamin wist precies welke blokken er beter niet in konden gaan dus onveilig hebben we ons niet gevoeld. Net voordat het donker was waren we weer terug in het hotel en hebben we in de buurt snel even een salade gegeten alvorens om 20.30 alweer in slaap te vallen. Vanochtend sprongen we thanks to the jetlag om 6 uur fris uit ons bedje en zaten we om 07.30 in de bus naar Ica. Wel fijn, de bussen vertrekken hier vanuit afgesloten gedeeltes dus het gevaar op beroving is niet direct aanwezig. Wat ons opviel is dat er echt minder toeristen waren dan verwacht, gisteren in Lima amper een Europese ziel gezien en ook net in de bus behalve onze nieuwe vriendin Martine (NL meisje dat alleen Peru trotseert)bijna geen andere gringos gezien