STOCKHOLM :)

Hejhej!!

Nou ik heb even een nachtje flink geslapen (van 1 tot 10, heerlijk!) dus ik kan er weer tegenaan met m'n verhalendrift, haha! Ik zal nu eerst dag 13 en 14 uit de doeken doen, en als ik dan nog zin heb dag 15, oftewel: vandaag! Maar laat ik het nu nog even simpel houden en bij het begin beginnnen...

Er was eens een heerlijke dag in juni... Hahaha, I'm not in the mood voor sprookjes, hoewel dit toch wel een sprookjesweekend was hoor, we hebben echt geweldig genoten! Vrijdagochtend ging rond een uur of acht de wekker, wat voor mij nog het dichtst in de buurt van uitslapen kwam, maar menno had zichtbaar meer moeite met opstaan, haha, nou ja uiteindelijk was hij volgens mij alsnog de gene die mij uit bed sleurde, maar ja. Al met al stonden we toch keurig om 2 minuten voor half tien bij de bus, die vrijwel direct daarna vertrok, maar dat terzijde. Een uurtje van half doezelen/kletsen volgde en menno heeft even kennis gemaakt met enkele van mijn zweedslerende lotgenoten. Tegen elf uur kwamen we aan bij de eerste bestemming van deze dag: Milles Gården. Dit is -en meer moet je me er ook niet over vragen- een tuin + huis vol met beelden, gemaakt door de eh wereldberoemde kunstenaar Carl Milles, vernoemd naar z'n pa wiens naam als afkorting Milles had. Meer van de rondleiding heb ik ook werkelijk niet onthouden, die man heeft op z'n cursus rondleidingen organiseren volgens mij nooit de hoofdregel 'speech never preach' weten te onthouden, dus het was me een raadsel hoe hij deze info wist op te rakelen, maar hij ratelde aan één stuk door over Millie, van z'n geboorte- tot sterfdag en van z'n favoriete broodbeleg tot de haarkleur van z'n moeder. Ik verloor echt al na 5 minuten m'n interesse voor al deze bijster bijzondere facts, dus ik heb m'n ogen maar even flink de kost gegeven (de tuin, locatie en kunstwerken zelf waren best mooi!) en hier en daar wat kiekjes gemaakt om de tijd te doden. Menno gebruikte de tijd in de tuin vooral om met z'n gezicht de zonnestralen te aanbidden, vastbesloten bruiner te zijn dan z'n -bronzed by nature- familie. Na het gezwets over die omhooggevallen timmerman hebben we in de milelesgården itself een lunch genuttigd, menno had nog broodjes en ik heb lekker een stokbroodje met brie en salami gekocht, die ik helaas half in de bus op moest eten, want die vertrok om één uur alweer richting de volgende bezienswaardigheid: het Vasashipmuseet. Dit hele museum draait om een scheepswrak uit de 17e eeuw dat op 10 augustus 1628 (die datum vergeet ik nooit meer, het meisje van de tour begon werkelijk IEDERE zin met: "and on the 10th of august...." AARGH!) zonk, en voor 95% bewaard is gebleven, het enige ter wereld. Dat ie er nog puik uitziet is ook niet zo vreemd: mede dankzij een Hollandse scheepbouwer is dat ding nooit verder gekomen dan 1300 meter in de golven, waarvan less then 500 meter zelfstandig. Zonde voor die jaren die ze met de bouw bezig zijn geweest, maar hedendaags verdienen ze waarschijnlijk meer met dit blok hout dan de koning van Zweden destijds ooit had durven dromen: zelfs de touwen/kabels van de ankers worden commercieel ingezet: voor 10 euro kon je één blaadje papier kopen waar 10% ijzer/hout (weet ik niet meer) inzat van die ankertouwen/kabels, voor de echte fans. Ik moet zeggen dat het er wel allemaal supermooi uitzag, dat schip is echt enorm en ze hebben er een gigantisch museum omheen gebouwd, met onderdelen uit het schip, overgebleven skeletten, madame tussauds achtige reconstructies van de slachtoffers en filmpjes over hoe het leven op zee was (hoewel ik betwijfel of zij dat kunnen weten: een schip dat nog niet eens 2 km gevaren heeft is nou niet bepaald zeewaardig:S). Al met al was het een zeer geslaagd excursie-onderdeel, menno zei dat het zelfs één van de mooiste musea was waar hij ooit was geweest, fervent cultuurganger als hij was.

Na deze Zweedse cultuurboost was het tijd voro het echte werk: op naar Gamla Stan! Hier zouden we gedropt worden en zouden we de rest van de dag vrij te besteden hebben (vanaf een uur of drie), om zeven uur vertrok de bus weer, mij menno en ik besloten voor een hotelletje te kiezen: op naar de tourist info dus. Na een tijdje zoeken (het lag ondergronds, nou vraag ik je!) bleek dat we voor actuele hotel-aanbiedingen bij de ANDERE VVV moesten zijn: op het Centraal Station *zucht*. Dus wij maar weer aan de wandel, gelukkig ben ik vorig jaar ook in Stockholm geweest, dus we liepen er voor de verandering als een streep heen. Aldaar het meest schattige hotel geboekt waar ik ooit ben geweest: het Rica hotel in Gamla Stan. Er hingen overal sketige kroonluchters en de muren waren zachtblauw met wit, geblokte dekens en stoelen, alles van hout, het was gewoon net een poppenhuisje:):):)! En ook nog eens in Gamla Stan (het oude stadsgedeelte), wat de meest populaire bestemming is om te verblijven, het is daar prachtig!

De rest van de middag hebben we besteed aan nog meer cultuur, we hebben foto's gemaakt van het koninklijk paleis, het parlementsgebouw, eeh en nog veel andere dingen. Verder heerlijk gegeten, een zalig ijsje gescoord (zie vooral de foto's, het is net een ijsje uit de film, en het was GODDELIJK! zelfs toen ik al in Uppsala was dacht ik er nog aan!) en 's avonds hebben we nog geprobeerd een film te kijken, maar na 5 minuten sprong de tv op een soort teletekst waarop stond dat je voor 95 kr verder mocht kijken, belachelijk!

Zaterdagochtend hebben we rond een uur of 10 ontbeten in het poppenontbijtzaaltje, met voor menno broodjes kaas +komkommer en voor mij een broodje scrambled eggs met spek, haha oh hoe typerend. Wel heb ik ons beiden nog pannekoekjes met jam en een beetje slagroom voorgeschoteld, wat nog niet eens zo'n vreemd idee was, als je bedenkt dat ze ook köttbullar serveerden, (Zweedse gehaktballetjes) iew.

Daarna nog even uitgebuikt en spulletjes gepakt op onze kamer en vertrokken om de rest van Stockholm te bewonderen. Het was echt superweer, strakblauw en een graadje of 25C, eigenlijk net wat te warm om your ass off the shoppen, maar daar lieten we ons niet door tegenhouden. Menno was looking for een nieuwe zonnebril en slippers, de eerste hadden we binnen 5 minuten te pakken en het laatste is nooit gelukt, helaas! Ik wilde graag een nieuw blousje om niet onder te hoeven doen voor al die Zweede chicks, en dit is gelukt om vijf voor zes, 5 minuten voor sluitingstijd dus, imagine our hell of a day, hahaha! We hebben echt aan één stuk door gewinkeld, dit was voor menno een absoluut record (van 12 tot zes met slechts 2 breaks: een lunch, die langer duurde dan gepland omdat er bij de wc een moeder + mongool voor me de plee ingingen die zo nodig een nieuwe luier om moest, wat meer dan ene kwartier duurde, en een voetrelaxbreak aan de fontein), voor mij wekelijkse kost met zo'n moeder, hahaha! Nee ik was aan het einde van de dag ook echt gebroken, maar we hebben echt genoten hoor! Vooral van de 'doosartist' van Gamla Stan, een slinkse immigrant die z'n dagelijke kost verdient met het geld aftroggelen van argeloze touristen dmv drie luciferdoosjes waar die één schammel propje papier onder heeft liggen. Hij schuift die doosjes 29385298352x heen en weer en dan moet de dappere Loser raden waar het balletje zit, nou werkelijk we hebben ons kapot gelachen. Van die Engele tattoopatsers die 50Euri neerlegden, heilig overtuigd van hun gelijk, en dan 5 seconden later het geld kwijt zijn als blijkt dat het balletje -voor ons overigens OVERDUIDELIJK- onder het achterste doosje lag. Wij hadden het telkens goed, maar misschien dat de hersenen plots besluiten fout te raden als je geld inlegt ofzo, want die kerels hadden het keer op keer fout, triest.

Na al dat gewinkel besloten we nog even in deze prachtige stad te blijven eten. Na wat gedrentel rond restaurants besloten we bij een Italiaanse eetgelegendheid naar binnen te gaan, waar we een bestwelaardig tafeltje toegewezen kregen. Ik werd er echter niet goed: het was 25C, wij zaten binnen in een hok dat nog net opgeleukt was met rood/wit geblokte tafelkleedjes, maar voor de rest de uitstraling van een afhaalpizzeria had, TL-VERLICHTING!!! Need I say more? Ze waren echter heel slinks verstopt in bakken die naar de muur wezen dus ik zag ze niet direct, maar toen ik deze smakeloze vorm van verlichting eenmaal in de smiezen kreeg besefte ik dat het eten nooit veel beter kon zijn en wilde ik WEG. Menno ergerde zich groen en geel (gelukkig speelde Brazilië die middag) aan mijn wispelturigheid en vond dat we het niet konden maken om zomaar te vertrekken, maar ik voelde me er gewoon vreselijk. Uiteindelijk zijn we op een heerlijk terrasje aan een pleintje gaan eten, waar we getrakteerd werden op een concert van de plaatselijke eh ja wat was het eigenlijk, nou ja het corps. Al met al prima gegeten en het was ook nog eens goedkoper dan die pizzahut. Helaas maakten we niet echt vrienden door over de snor van onze buurvrouw te beginnen, en het later Nederlanders bleken te zijn, ach helaas. Ook hoorden we ergens in de Zara een man tegen een vrouw zeggen (zij stond te passen maar haar aangepaste shirtje zat niet helemaal pluis) dat ze die borstverkleining dan maar niet had moeten nemen, oh je had die kop van die vent moeten zien toen ik even later luid en duidelijk tegen menno riep: EN SCHAT, WAT VIND JE ERVAN? hahaha, fantastisch!

Uiteindelijk hebben we om negen uur de trein teruggenomen (die van 10 over acht hadden we op 5 minuten na gemist) en waren we tien uur weer in Uppsala. Daarna onze laatste krachten gebruikt om naar huis te slenteren en uitgeput op ons kleine éénpersoonsbedje neer te ploffen en als een blok in slaap te vallen... Het waren 2 superdagen!

Millesgården: http://www.millesgarden.se/index.aspx?languageID=5

Het vasaschipmuseum:
http://www.vasamuseet.se/Vasamuseet/international/Dutch.aspx?lang=en

Ons lieve hotelletje:
http://www.rica-hotels.com/index.cfm?oa=hotel.displayRoom&con=254

foto's:

http://natasjainuppsala.mijnalbum.nl