Geacclimatiseerd en wel

A very jolly good day my dear fellows, nice to have you all back. (Bij die laatste twee woorden word ik een beetje weemoedig: these were the days anoukemans, Göteborg al in de planning:D?) Na drie dagen (vier voor jullie?) radiostilte toch eindelijk maar eens weer een stukje..

Inmiddels zit zoals jullie allen weten de eerste week er alweer op en eerlijk gezegd voelt het alsof het alsof ik hier al veel langer zit. Echt heel apart, maar aan het einde van de dag voelt het alsof er drie dagen voorbij zijn. Zoveel nieuwe indrukken, elke paar uur leer je wel weer iemand kennen, zie je weer iets nieuws onderweg naar de campus of gebeurt er iets speciaals. Natuurlijk op dit moment weer compleet inspiratieloos (GADVERDAMME EEN INSECT, IK GA HIER NU WEG.) wat betreft verhalen, maar wie weet komt dat nog gaandeweg het typen. oke ff inpakken, die gore beesten hier worden me te veel.

Zo. Ben ik weer. Voor de duidelijkheid: ik zat net buiten aan de (helaas enige) picknicktafel al heel lang met de laptop voor m'n neus (oh ja en m'n boek natuurlijk, dicht welteverstaan) maar er komt steeds wel weer iemand langs dus nu zit ik heerlijk insectloos aan m'n bureau (op de gang he). Ik zou willen dat ik het jullie kon laten zien, maar helaas ben ik het kabeltje van m'n digitale camera kwijt/vergeten, dus voorlopig geen foto's. De enige foto die ik wel heb is die van onze hele marktingroup, de teacher vond dat het thuisfront dat wel verdient had dus heeft hij die gelijk de eerste dag laten nemen, ain't that nice. Het feit dat Nederlanders het langste volk ter wereld zijn is overigens meer dan waar, wederom gestaafd op deze foto. Uiteraard is de langste jongen op de picca ook een kaaskop;).

Goed, wat heb ik de afgelopen dagen uitgespookt. uiteraard netjes alle colleges voorbereid en met wat hangen en wurgen voorbereid en al ten tonele gekomen. Verder ben ik aaaaaaaah naar de kapper geweest! Aangezien m'n pony inmiddels de lengte van een flinke klimop had bereikt en (jasses alles kriebelt me nu, ik heb het gevoel dat ik bedolven word onder geleedpotige monsters) dat ding constant als een gordijn voor m'n gezicht hing, vond ik dat het tijd werd over mijn xenofobie voor buitenlandse kappers heen te stappen en op zoek te gaan. Zoals alles hier in de USA was ook de hairdresser binnen handbereik: ik liep een willekeurige straat in (opzoeken had toch niet gewerkt;) en 5 min later zat ik al in the chair. Lichtelijk angstig voor de prijs (2 jaar geleden betaalde ik in Zweden 11 euro voor 3 min knipknipklaar), maar dat bleek geheel onterecht: 5 dollar voor de BANG! zoals ze dat hier noemen en 15 dollar voor de hele shizzle, NL als ik ben leerde een snelle rekensom mij dat dat freaking cheap is dus toen maar helemaal voor de bijl gegaan. Los gezien van het feit dat ik haar voor elke dollar die ik betaalde een keer moest uitleggen hoe ik het precies wilde hebben (ik ben meer gewend aan: schuine pony, laagjes, volume, punt) en dat ik nu wel een behoorlijk kort koppie heb, was ik meer dan tevreden. Het voelde meer dan satisfying om (toch wel bijna je) leven in handen van iemand anders in het buitenland te geven en dan ook nog succesvol. NICE.

Verder even flink geshopt in de harvard store. ik wilde niet te veel opzichtige dingen maar de combinatie harvard merchandising + 15 % discounts for students + de huidige $ koers doet een meisje niet veel goeds. Uiteindelijk met een harvardpuntvlag, een mok, sleutelhanger en ladies fit t-shirt de winkel uitgehuppeld opweg naar het volgende avontuur dat de wereld me zou brengen (oke, ik begin te overdrijven).

*(@) Wat een gekriebel, ontdek net dat door een mug op m'n grote teen gestoken ben, hoe verzint dat beest het.

Gisteravond nog naar de film geweest met Furby, ik bedoel Tipi, ik bedoel Han. Ze draaien hier in de weekeinden gratis films in een van de collegezalen, dit keer was 'The bucket list' aan de beurt. Hele mooi, maar een beetje zielige film waarbij ik het uiteraard weer niet droog hield. Oh ja voordat we naar de film gingen hebben Tipi et moi ons even tegoed gedaan aan de softijsmachine, heb ik altijd al eens willen doen zo'n mooi toefje draaien op zo'n ijs eh, eh, dat wafelachtige ding waarvan ik de naam ben vergeten. Anyways, de mijne ging smoothly en was klaar voor consumptie (waarom ben ik in hemelsnaam 'gifted' voor zoiets stoms als softijsjes draaien en niet gewoon voor iets nuttigs?), maar Tipi ging compleet de Koreaanse mist in. Ze bevroor helemaal toen dat ding begon te spuiten, met 60 cm aan softijskeutel tot gevolg, hahahaha, ik ben dol op huisdieren, je kunt altijd zo leuk met ze lachen. Nee geintje, Han is echt een lief meisje en ik ben heel erg blij dat ik haar ontmoet heb (handig voor in de huishouding. Neeeeeeeeeeeeeeeee: GRAPJE). Ze lijkt wel een beetje op een furby met die grote ogen, korte engelse zinnetjes en dat ronde hoofd, but she makes me smile. Grappig dat je zo'n goede band kunt hebben met iemand uit een cultuur die letterlijk en figuurlijk de wereld verschilt met die van jezelf. En ze buigen dus echt he, voor oudere mensen. En als je daar op je werk voor de baas naar huis gaat, kun je promotie wel op je rijstbuik schrijven. Fascinerend.

Oh ja donderdag zijn de projectgroepen gemaakt, we moeten een (evt. nieuw) product op een nieuwe markt brengen: wij hebben gekozen voor Havaianas (die hippe slippers) in India, om maar eens wat te noemen. Poeh met zoiets als een onderwerp kiezen merk je wel dat je met een stelletje strebers te maken hebt hoor. En ik was ook nog ingedeeld met de mensen die tijdens college op de eerste rij zaten, picture that. Na veel discussie uiteindelijk toch dit gekozen, het was ook mijn favo dus flink gelobbyd (oke daar is geen verleden tijd goed spelbare versie van, sorry) en gelukkig aan het langste eind getrokken tijdens de stemming.
Na college nog even gegeten met wat projectgenoten en heel veel gelachen. De grootste geek/nerd die ik ooit gezien heb (denk: 1,60m, gigantische grijze typisch amerikaanse bril, hoogopgetrokken broek, science student, neverever in his life had sun) bleek uiteindelijk hartstikke grappig en zo nerdy dat het schattig is. Hij verteld constant van die feiten die geen hond kent en gaat daarbij helemaal op het puntje van z'n stoel zitten. Zo enthousiast en vol van kennis, adorable. Hij vroeg of ik ooit gedacht had aan comedy of dramatic acting, dus blijkbaar was het wederzijds. Oh ja; "why are you popping your eyes out all the time". "Well, I never thought about that and no one ever said it before". Maar nu ik erover nadenk doe ik dat volgens mij heel veel, net als gekke bekken trekken. Zo word ik later natuurlijk nooit aangenomen bij een sollicitatie, mmm that's on my list of things-I-would-like-and-will-change-about-myself. Oh over die list (die ik overigens net ter plekke verzin) gesproken, my weight is going in the right direction. Mmm, goed om te weten dat IETS in mij klaarblijkelijk nog enig gevoel voor richting heeft. Ik snap er niks van want ik eet als een bouwvakker zo veel, maar blijkbaar hebben mijn tiny brains veel energie nodig om de hele dag in het engels te spreken en te leren en op en neer te wandelen. Oh ja en de 4 verdiepingen traplopen natuurlijk, en die 3 liter vocht die ik per dag verlies met zweten, hahaha. MMM nou ssst zeg maar niks want ik wil het lot niet tarten en voor ik het weet gaat het weer de verkeerde kant op.

Oke, nou ik weet het, het is niet zo'n heel boeiend en chronologisch stuk geworden, maar niemand verplicht je het om te lezen natuurlijk (voorgaande zin is uiteraard een -tussen de regels door lezen- variant)

Dag laiverds, hopelijk maak ik morgen weer echt wat mee zodat ik jullie wel kan boeien. Hoewel ik die kans erg klein acht want woensdag staan de eerste examens voor de deur en als ik die wil binnentikken, zal ik toch echt boven m'n gemiddelde van 2,5 blz per uur uit moeten komen. Oh had ik al gezegd dat het hier stikt van de eekhoorns en dat je daar heeeeeeel dichtbij (bij?) kunt komen? zo schattig; m'n camera staat tsjokvol foto's ervan, haha.

x

natasja