Jaaaa foto's!

Zoals de titel al zegt, is het gelukt om eindelijk wat (oke heel veel!) foto's op m'n macbookje te zetten, het bleek nl. dat vincent's kabel daarvoor ook prima op die van mij paste, perfect. De link voor de foto's zal ik onderaan het bericht plaatsen (cliffhanger!)

Vandaag een lazy sunday, NOT. Half 8 wakker en pats! opgestaan, goed he. Even gekeken naar menno's family en de kleine baby, heel schattig. Daarna snel naar het ontbijt om de nodige energie binnen te krijgen voor another day of study. Rond een uur of tien (OKE 11) dan echt begonnen, 15 woorden gelezen en toen weer afgeleid. God daar moet ik echt wat aan doen, ik geloof niet dat studeren met een laptop met internet voor je neus zo goed werkt, ik kan amper 1,5 zin verwerken of mijn vingers vliegen alweer naar de internetknop. Vanaf nu laat ik overdag m'n laptop maar thuis, hoewel, vandaag studeerde ik ook thuis, dus waar moet ik hem dan laten? Oh ja hij kan ook nog uit, dat vergeet ik wel eens. Anyhow, dit kan zo niet langer, ik heb in de hele dag weer echt nog niet eens 20 blz gelezen en in dat tempo ben ik eind januari klaar, eh dat is iets te laat. En ik wil graag kunnen zeggen dat ik goed gestudeerd heb op Harvard en dat lukt niet in dit tempo. Moet gewoon wat strenger voor mezelf zijn. Maar nu weer even terug naar de leuke dingen.

's middags ff geluncht met vincent (han was out of town) en een Indiaans meisje (bambi-ogen and don't touch the cows kind of thing) en Oh my god dat was echt fantastisch. Ja die chick niet, het eten. Ze hadden namelijk een stuk of tien wafelmachines klaarstaan, waar je ZELF je baksel in en uit mocht scheppen (lees: slappe pap erin en 2:50min later perfect goudbruine, ronde pannenkoekwafel MET HARVARDLOGO eruit) en besmeuren met slagroom, jam en stroop. Hij smaakte niet zo goed als mijn betoog doet vermoeden, maar dat doet er niet toe. Helaas had ik m'n camera niet mee maar het zag er echt delicious uit.

Na de lunch lekker buiten op een kleed voor me uit gekeken/ gestudeerd met vincent in het gras. Rond een uur of vijf begon het echter kneitershard te plenzen en dat was of caurse een subtiel teken dat het tijd was om naar binnen te gaan. Half uurtje later heeft vincent me weer opgepikt vanaf m'n kamer ("is dat je onderbroek of een vloerkleed") en wonderbovenwonder weer samen gedineerd. Wonderbovenwonder, omdat onze broerzusrelatie dusdanig op de proef gesteld werd door meerdere factoren:

1. bij het rennen door de regen naar de bus die op punt van vertrek stond, verloor ik m'n harvard-id pas.
2. Hier kwam ik thank god op tijd achter, maar moest daardoor wel de bus weer uit en in de regen teruglopen om te zoeken waar ik hem verloren was
3. Dit was uiteraard de eerste test: ga ik achter mijn kleine zielige zusje aan of lekker eten?
4. Hij koos voor het eerste (geslaagd!)
5. En snel weer achter (ja achter!!) de bus aangerend in de hoop dat die moest stoppen voor een kruispunt
6. Wat inderdaad het geval was (we mochten instappen)
7. Vanaf de bushalte is het nog minimaal 200 meter lopen naar de eetzaal, met slechts 1 paraplu en een regenbui voor 10, het tweede gedeelte van de test
8. Een krappe voldoende voor vincent: hij besloot de paraplu te delen (maar hield hem wel zo schuin dat m'n nek steeds vol water liep!!!)


Na het eten uiteraard net de bus weer terug gemist en het regende nog steeds pijpestelen, maar een half uur wachten zagen we niet zitten. Toch maar gaan lopen, al had meneer hoekstra niet nog eens zin om zijn paraplu in half te cutten. Dus ben ik naast hem in de stromende regen naar huis gesopt, terwijl hij triomfantelijk droog bleef onder de plu. Je zag de mensen gewoon denken: wat een eikel, welke kerel laat een meisje nou in de regen lopen. In werkelijkheid had hij natuurlijk wel aangeboden samen eronder te wandelen, maar deed dat met zo'n zuur gezicht dat ik besloot het aanbod af te slaan. En bovendien, of de helft van m'n lichaam nou nat wordt of de hele slagerij, maakt ook niet meer uit.

Eenmaal thuis met de mascara op m'n knieën en m'n wenkbrauwen op m'n hals onder de douche gestapt en de rest van de avond gespendeerd aan het uitvinden hoe ik het handigste foto's kan opslaan op m'n macbook. Wel lastig allemaal hoor, maar als je het eenmaal doorhebt, reuzehandig.

Oke genoeg voor vandaag, het is hier alweer *shit* half 12 en half 8 gaat de wekker weer. Inmiddels 1,5 hoofdstuk achter op de planning, maar ik heb morgen nog tot half 4!

Liefs

natasja

ps:http://www.hierisnatasjaenditzijn.mijnalbums.nl