Shopalicous

Joehoeeeee thuisfront!!

Hier een 'excited' natasja die nog steeds stijf staat van geluk en adrenaline, my god wat heb ik een leuke dag gehad, kan er nog steeds niet bij. Maar weer bij het begin beginnen natuurlijk (cliffhanger;)

Gisteren tijdens college hadden we twee guest-speakers, waarvan 1 van Procter & Gamble, zoals eerder aangekondigd. En wat een topverhaal had die kerel in petto, hij vertelde alles van dit bedrijf, van de geschiedenis tot vandaag, met wat ze doen, waar, hoe en waarom. De presentatie duurde ruim een uur, maar ik zat van begin tot eind op het puntje van m'n stoel. Wel vond ik het een beetje vreemd want hij werd aangekondigd als een consultant van IBM (voor P&G?) die jarenlang bij Procter & Gamble had gewerkt, en later hoorde ik van mijn projectgenoot dat hij de vice-president van IBM was. Ik zal maandag nog even aan meer mensen vragen, want ik snap de connectie niet helemaal. Maar het was wel heel grappig want hij heeft in summersession I de course International Business gedaan, super toch, dat mensen van zijn kaliber hier zelfs een vak volgen.
Al met al was het super leerzaam en interessant en ik ga nu definately proberen mijn afstudeeropdracht voor P&G te doen. Dat is niet makkelijk en er worden weinig mensen voor aangenomen, maar ik kan het op z'n minst proberen. Ik had voor deze presentatie al een aantal keren op hun website gekeken, maar nu ben ik helemaal enthousiast:). Oh ja na dit sparkling verhaal kwam er nog een guest-speaker; 1 of andere uitgerangeerde techneut die een verhaal ophield waar ik niet bij heb opgelet en die op de schaal van 1 tot 10 echt een -2 scoorde op het gebied van presentatievaardigheden. Geeft niks, iedereen heeft zo z'n sterke en zwakke punten, maar ik heb er in ieder geval geen woord van meegekregen.

Na de les heb ik gewinkeld met Tipi en Flavia (from Brazil) in 1 van de vele shoppingcenters die boston rijk is en moest ik weer eens lachen om wat die lage dollarkoers toch wel niet allemaal te weeg brengt; zo kwam flavia aan het einde van de avond met een Xbox 360, een Ipodtouch en weet ik niet wat allemaal nog meer voor dingen het winkelcentrum uit, allemaal spullen die ze voor jan en alleman mee moest nemen naar huis, en zo gaat het hier de hele tijd. Ik denk dat al minimaal 5 of 6 mensen (al dan niet bekenden) gevraagd hebben naar de aanbieding van Apple waarmee ik m'n laptop heb gekocht en al 3 mensen daarvan hebben nu óók een macbook in tha pocket, heel grappig, vooral ook omdat iedereen in het begin met dezelfde dingen worstelt omdat het het besturingssysteem toch een tikkeltje (oké; een TIKKEL) anders is dan Microsoft.

Helemaal aangestoken door al dat gewinkel besloot ik vandaag ook vol aan de bak te gaan (in de shops welteverstaan) en dus had ik vincent gisteren al gevraagd of hij vandaag (vrijdag, geen college) met mij boston in wilde. Meneer gaf echter aan al andere plannen te hebben, maar uiteindelijk zijn die ook voor mij erg goed uitgepakt en besloot ik mee te gaan.

Die plannen waren namelijk; de factory outlet!!!!!! JIHAAAAAAAAAAAAAA tientallen merkwinkels op een uur afstand van Boston, met allerlei kleding nog goedkoper dan dat het hier al is, fantastisch plan dacht ik zo. Dus gingen we vanochtend na het ontbijt, vlak voor negenen vol goede moed opweg naar het metro station alwaar Mathias de Oostenrijker ons al stond op te wachten. De outlet was zijn uitvinding en dus was hij de leader of the gang vandaag. Kaartje gekocht en uiteraard de metro nét gemist doordat vincent zijn koffie ergens had laten staan (hij zal ook eens een keer iets niet vergeten). Uiteindelijk ruim 7 minuten te laat de metro uit (de shoppingbus die ons heen zou brengen zou tot 09.45 uur daar staan en dan verder rijden naar het volgende vertrekpunt) en als een gek gerend naar de vertrekplaats. Wonder boven wonder stond dat ding er nog en zodoende kon de trip beginnen.
Ruim een uur later kwamen we aan op de plaats van bestemming die zich nog het beste laat omschrijven als een compleet dorp met alleen-maar-kleding-winkels. aka: de hemel. Van tevoren hadden we al een folder gekregen en werd ons geadviseerd om een strategisch plan op te stellen, omdat het simpelweg ondoenlijk was om dit allemaal in 1 dag te bezoeken. Dat was niet tegen dovemansoren van ons brave studentjes gezegd en zodoende kwamen we even later met een folder vol cirkels en pijlen de bus uit. Met ons diverse Amerikanen met lege koffers, dat beloofde dus veel goeds.

EN DAT WAS HET. We hebben echt de hele dag onze asses eraf geshopt en dat voelde heerlijk. echt fan-tas-tisch. Niet alleen hadden ze alle maten van de wereld, maar het is ook nog eens spotgoedkoop. Bijvoorbeeld een Tommy Hilfiger polo: in Nederland betaal je daar 55 euro voor, dat is ongeveer 80$. Hier kosten ze -schrik niet- 25$!!!! Dat is toch fantastisch? Even een kort overzichtje:

-donkergroene TH polo
-donkerbruine TH polo
-donkerbruine TH trui
-donkerbruine TH broek
-handtas TH
-TH T-shirt voor menno
-TH polo voor menno
-TH weekendtas voor menno
-Gebroken witte TH spencer met korte mouw
-Donkergrijs TH blousje
-Ralph Lauren blouse blauw/wit gestreept
-Ralph Lauren parel oorbelletjes
-Ralph Lauren polo blue voor menno;)
-Spijkerbroek van Banana Republic

En nu mogen jullie raden wat ik kwijt was... Ik kan wel vast verklappen dat het uiteraard niet heeeeeeeeeeeel weinig is, maar voor de rest..... Degene die er het dichtste bij zit krijgt..... Ratatatatatataa.......... Een eervolle vermelding op deze site;)

Als afsluiter van de dag zijn we eenmaal teruggekomen in Boston uiteten geweest in de Prudential tower, 1 van de hoogste gebouwen van Boston. Ik was heel bang dat het onbetaalbaar was, maar uiteindelijk was ik 17$ kwijt voor een diet coke, stokbrood met boter en een zalm op een bedje van spinazie, in een restaurant zo mooi als in de film, met stylish inrichting, kaarslicht en 360graden view, op de 52ste (twee-en-vijftig-ste!!!) verdieping, tafel aan het laam (zoals ze bij de chinees altijd zeggen). Het onweerde niet te zuinig, dus we hebben uitgebreid genoten van (en stilletjes in angst gezeten om) alle lichtflitsen en niet te vergeten genoten van het adembenemende (gelukkig niet eetlust ontnemende) uitzicht om ons heen. Een ervaring om nooit te vergeten.

Al met al een heerlijke dag, ik denk de beste tot nu toe hier in Boston. En morgenochtend om 6 uur weer opstaan om (Oh neeee dat is al over 6 uur!!!) op weg te gaan naar de 1000 Islands en de Niagara falls. Can't wait. Studieboek mee uiteraard want volgende week is alweer de laatste hier op Harvard.

Ongetwijfeld zal ik zondagavond of anders maandag hier weer een uitgebreid verhaal typen van onze belevenissen bij de vallende plas, I'll keep you posted!

Liefs,

natasja